Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2008

Διτροχο

Στις συμπληγάδες απο λαστιχένιες ρόδες, όλη μέρα.
με ένα μικρό αλογάκι που το λάτρευα.
Στομάχι κόμπος, γκάζι, προσπερνώ.
Ακούω το κύμα του άλλου, ξεκινώ
Φανάρια της καρδιάς σου εκλιπαρώ
στους δρόμους.

***


Θα παραπέμψω πάλι στον νομάδα σήμερα.
Και θα ξεστραβωθώ να διαβάσω Μαλβίνα.

Περίεργη μέρα. Έχω μια διάθεση.......λες κι έκανα διαγαλαξιακή.
Λες και πίναμε μαζί, με εσένα που διαβάζεις, καφέ (ναι καφε Νιμαντγοζε) πριν από λιγο.

Λες κι όλοι είναι εδώ και δεν είναι κανείς.
Νιμαντ, Νομας, Ηλέκτρα, Ζοζεφίν,
Τιποτα, Μαυρε Γατε κι οι άλλοι ΕΣΕΙΣ.
Ξυπνήστε με όταν φτάσω στην ακτή.

Γιατί προς το παρόν... με κλειστά μάτια πετάω...

3 σχόλια:

Rainman είπε...

oute kan petas..nomizeis...anoikse ta matia prin einai arga...

Nomad είπε...

οσα εχω να πω τα ξερεις ηδη. απολαυσε το.

sylfaen είπε...

ρειν μαν.....
ο,τι διαλεγει καθενας θα ζησει. με κλειστα η ανοιχτα ματια.

νομαδα, ξαφνικα φοβαμαι. Να απολαυσω τον φοβο?