Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

Ευεργεσία του ανέμου μετά τον καύσωνα. Με εγκαταλείπουν ή εγκαταλείπομαι;
Ανοίγω τα μάτια, μετά από βαριά αρρώστια. Ο πυρετός που πήγε;

Ισορροπώ στα κύματα των λυγμών, κι ανασαίνω. Μόνο ανασαίνω.

Θέλω να καταλάβεις,
μη γερνάς τόσο γρήγορα.

...όντας κοντύνει η γλώσσα μου και θαμπωθεί το φως μου....
το φως μου, το φως,
ανάθεμα κι αν άφησες το βλέμμα να λυγίσει.

Διατείνομαι όμως ότι δεν είμαι αλαφροΐσκιωτη, κι ότι όλα αυτά ήταν μπροστά σου και να μην με λένε Sylfaen αν δεν σε κάνω να τα δεις. Με τα φιλιά, με τις φοβέρες, με το πήγαινε και το έλα.

Μην τρομάξεις όταν δεις σκόρπια λόγια στο πεζοδρόμιο στο τέλος της λαϊκής.
Θα είναι απότομο γιατί νόμιζες ότι όλα είναι όπως τα άφησες.

Το φυλαχτό της ανίερης γνώσης μου θα κρατήσει.

Κι αν θυμάσαι την εγκατάλειψη ο έρωτας φωσφορίζει.