Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Τα σκυλάδικα.


Κι ένα βράδυ αλύχτισαν τα ήμερα. 
Τα σκυλάδικα φύλακες πιστοί της νύχτας. 
Περασε ο ήλιος 
η γούνα μου κρυώνει στον ίσκιο.  

 Όλες οι αφορμές όλες με γυροφέρνουν. 

Πτήση σε λίγες ώρες πάλι. 
Αλλού με το στυλό αλλού με τα ακροδάχτυλα. 

Κι ήταν ένα όμορφο πρωινό με ποδήλατα όταν είδα την γάτα με το σκύλο. Ήμουν ένα γελαστό ξανθό πέρασμα.
Μακριά πολύ μακριά από τις αποψινές βαλίτσες.

Όπου ακούω σκυλάδικα κι ευφραίνομαι στην στοιχειωμένη κουζίνα. 

Στο χαρτί είναι τα απόκρυφα, στα πλήκτρα οι κώδικες. Κοίτα τα μάτια μου μια στιγμή μόνο.

Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

Άγκυρα αρόδο.

Το παρόν έπιασε λιμάνι απόψε. Τον κάβο άρπαξε το τσιγάρο στην Λάμπη, πίσω από θολά αρμυρίκια, μεγενθυμενα μπονζάι, στην ομίχλη της ολοήμερης βροχής και στην κοσμοχαλασιά που σε έφερε δίπλα μου να ευγνωμονώ το βλέμμα σου όταν φτάνει στην άκρη του ματιού και μυστηριωδώς με εισάγει στην συνενοχή του σκοτεινού σου γέλιου. Κι είναι το σκοτάδι αυτό αθώο σαν της μήτρας.

Άλλη μια μέρα που δεν θα ξεχάσω ότι ήρθες και περάσαμε μαζί την βροχή, τριγυρνώντας γύρω της όπως τα παιδιά παίζουν στα κύματα. Η αγαπημένη σου θλίψη έχει μάθει να σε στηρίζει όταν πρέπει. Παίρνω μαθήματα απ΄την καλή κι απ' την ανάποδη. Την μέρα που οι προσευχές με εγκατέλειψαν και έμειναν μόνο οι ευχές αγαπημένων.

Αύριο αύριο ....ταξιδεύω πάλι και να σαι καλά που φύλαξες το σκαρί μου σε αυτήν την βροχή να μην μπατάρει.



Το τσιγάρο σου, το δέντρο που αρνιότανε να σου χαρίσει την εικόνα του, οι σιωπές σου. Το μισοτραγούδημα. Σε ευχαριστώ φίλε.

Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011









Βόλτα στην ακτή. Το πρώτο βήμα. Η θάλασσα. Σπασμοί ομορφιάς.
Η χρονιά που λύγισα τον βλεμμα του τίγρη και τον κοίμησα στο κρεβάτι μου.

Έρχονται τα άλογα τώρα. Θα τρέξουμε όλοι. Κι όσοι αγάπησα χτίζουν την καρδιά τους και κουβαλάω την λάσπη από το κορμί στο γιαπί.

Σε ποιον να πω αλήθεια και σε ποιον ψέματα. Τα καμπανάκια στο καπέλο μου τα λένε όλα. Ο γελωτοποιός του βασιλιά της σκόνης. Όταν βγάζει το καπέλο βάζει τα ρούχα της νένας της Αρετούσας. Και παίρνει αγκαλιά την μικρή ερωτευμένη. Και στέλνει ραβασάκι στον καλό της (αυτόν τον αγαπητικό της νενας θέλω να γνωρίσω) πως απόψε δεν θα πάει να τον βρει για να παρηγορήσει την μικρή.


Αρκεί να μην το χάσω. Αυτό το κορίτσι που κοιτάω στον καθρέφτη γελαστό και αναρωτιέμαι ποιο είναι.