Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2008

Απο ξενο τοπο

... κι απο μακρινο
ηρθε ενα κοριτσι φως μου
εικοσι χρονων.

Ε, ναι υπέκυψα στο ηδύ αλλα και στο ήδη.
Πόσο αρνιόμουνα να γευτώ καρπό χαρισμένο και οχι κλεμμένο.
Ε να λοιπόν που μπορώ να γευτώ τα φιλιά της και δεν χρειάζεται εκείνη να τα κρύβει από κανέναν, ούτε εγώ χρειάζεται να της κρύβω παλιές πληγές, ούτε να ζουμε στην ένταση του χωρισμού από το πρώτο κοίταγμα, ούτε να υποκρίνομαι πως δεν έχω τάχα ανάγκη την αγάπη, ούτε..... ούτε όλα όσα συνόδευαν πάντα τις επιλογές μου.

κι είναι το ηδύ σαν το νεράκι, χωρίς σπαράγματα αναίτια παρά μόνο από πόθο. Και τίποτα δεν γδέρνει τα σωθικά μου κι όμως αυτό δεν σημαινει πως την θέλω λιγότερο.

κι είναι ήδη χτες αλλά δεν κουβαλάω την απελπισία του αύριο.

Μαρία Ηλέκτρα μόλις χτες ένιωσα ότι υπάρχει ομορφιά χωρίς πόνο. Γιατί εκείνη η παραμορφωτική γκριμάτσα του πόνου είχε - με τον καιρό - φορεθεί στους έρωτές μου ως μάσκα και έκρυβε την αλήθεια τους.

Λιγώθηκα απο το πολυ της.

3 σχόλια:

Μαύρος Γάτος είπε...

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να ερωτευτείς τον πόνο και την απουσία και να μην συνέλθεις ποτέ. Εσύ έσπασες τον φαύλο κύκλο! Χαίρομαι για σένα. Ευχήσου το και σε μένα...

Σ:ο/

sylfaen είπε...

Το εύχομαι μ' ένα μεγάααααλο χαμόγελο. Μου φτιαξες την ημέρα μαύρε γάτε!
Χτες σε μια ανεξήγητα παράλληλη πορεία με την Μαρία Ηλέκτρα έγραψα λίγες γραμμές σε τετράδιο (δεν ήταν πια μάταιο να απευθύνομαι στο αγαπημένο πρόσωπο, δεν χρειαζόμουν το φιλοθεάμον κοινό.)
Τετράδιο με εξώφυλλο έναν μαύρο γάτο!!!(theophile alexandre steinlen, "chat allonge" 1909). Αγορασμένο από ενα μαγικό ταξίδι στο βερολίνο πολύ πριν σε μάθω.

καλημέρα

Υ.Γ. και πρόσεχε γιατί οι ευχές μου πιάνουν, ρώτα και την zozefin για αυτό.

Μαύρος Γάτος είπε...

Λες; Λες;

Καλή και όμορφη ημέρα, ευχαριστώ!

Τον συνάδελφο allonge δεν τον γνώριζα, τον έψαξα όμως και τον βρήκα- ευχαριστώ και γι αυτό!

Σ:ο)))))))))