Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2007

Μην προσπαθεις να πιαστεις απο πουθενα. Απολαυσε την πτωση.

Με τα ούζα να κρέμονται από το κεφάλι μου σαν καμπανάκια και εναν γλυκο θορυβο απο φλιντζάνια καφέ που επιθυμώ να με ξεμεθύσουν. Ποιος διάλεξε τις απανωτές εκλάμψεις της πτώσης μου να τις βαρύνει με το απλανές βλέμμα του τρελλού; Έχεις ξεφύγει από τον πάνω βούρκο και είσαι στον κάτω. Με κάτι τυφλά χέλια που σέρνουν το νωθρό τους σώμα γύρω απο το δικό σου.
Πέφτω χαμηλά, κάτω από τα πέλματά της λήθης. Ξεχνάω ποιους αγάπησα. Σβήνω την μορφή της. Και μαζί με αυτή την μνήμη θάβομαι ολόκληρη. Δεν μπορώ να βρω ξεκούραση, χρόνια τώρα. Δεν βρισκω τη σωστή αγκαλιά.
Ύβρις η χτεσινή να πω ότι είμαι ευτυχισμένη μόνη. Την πληρωσα σήμερα με ολική κατεδάφιση.




Δεν υπάρχουν σχόλια: