Εσπρέσσο ο άρχοντας της ταχύτητας, περνάει στο σώμα ρίγη και μια διάθεση για τρελό χορό. Καθώς κατεβαίνει η γουλιά απαλά προς τα κάτω, σηκώνεται ένα κύμα στην σπονδυνλική στήλη και φτάνει ως το πίσω μέρος του κεφαλιού, εκείνο που σε ξυπνάει πραγματικά. Τα μάτια της πλάτης σου βλέπουν, τα χέρια των ματιών σου αγγίζουν.
Σκοίνος, ο άρχοντας του αρώματος, μικροί μαύροι καρποί αλεσμένοι γλυκά από χέρια αγαπημένα. Περασμένοι μαζί με ζάχαρη σε ένα ψωμί ιαματικό. Αν δεν έχει φάει σκοινόπιττα με σταφίδα, δεν ξέρεις πως ευωδιάζει περίπατο κάτω απο το δέρμα σου ο σχοινόκαρπος. ( η και σχινόκαρπος αλλά για κάποιο λόγο το συμπαθώ με οι).
Κυδώνι, κούμαρα.
Ναι η άνοιξη μου έχει ζαλίσει το είναι.

Ζεστό ψωμί που άχνιζε στα χέρια μου.
Δαγκωματιά που σκάει πριν της ώρας του ένα μπουμπούκι.
Πικραγγουριά ντάλα καλοκαίρι που την αγγίζεις και εκρήγνυται.
Αίμα στα χαμογελαστά μου χείλη. Στο βάθος των ματιών δεν έχει πηγάδι αλλά καταρράχτες ευτυχίας.
Δροσιά για τους καύσωνες που έρχονται, φυλαγμένη σε σκιώδεις σταλακτίτες.
Καταιγίδες φωτός, προσιτές σε όποιον σηκώσει το βλέμμα.
Απόλαυση της παύσης, προαναγγελθείσης της φωτιάς.
Ελικόπτερα χαροπαλεύουν για τα εφήμερα .
Κι ανήμερα της αγίας Ντροπής, κράτησα το πέλμα σου στο χέρι μου.