εγκωμιο

Στο τριαντάφυλλο που μου κοψε την ανάσα.
Στο αγκάλιασμα που γατζώθηκε πάνω μου ως το τέλος
και στην απρόσμενη πτώση μου ως το βυθό σου.

έλεγες να μην σε αγγίξω για να μείνουν τα αστέρια στην θέση τους
είχες δίκιο γιατί όταν με φίλησες πέσαν όλα πάνω μας και δεν έχει μείνει τίποτα να φωτίζει.

γράφω σαν έφηβη και ξύνω από πάνω μου την επιθυμία να σε ξαναδώ
κοίτα μόνο μπροστά, στην ματαιότητα της επομενης συνάντησης

δεν θα φορτώσω απάνω σου την επιθυμία μου
θα σε αφήσω ελεύθερη να βλέπω την εικόνα σου να πετάει στο γαλάζιο
κι ας είμαι καρφωμένη στη γη από το βάρος της.


είχαν γραφτεί πολλά για το σώμα που με όρισε πριν λίγες μέρες κι όλα σβηστηκαν καθώς η κούραση έκανε τα χέρια ανυπάκουα στο πληκτρολόγιο και τα διέγραψε όλα.

μένουν μόνο αυτα κι η έλλειψή της.