Κέντα με λοιπόν. Μνήμη του πόθου. Ίσως τώρα να με έχεις βρει και να με διαβάζεις. Ίσως να τα κοιτάς αδιάφορα. Τόσοι άνθρωποι με αγάπησαν, δόθηκα, με απόλαυσαν και τους απόλαυσα. Μόνο εσένα δεν χόρτασα. Μόνο εσύ δεν μπόρεσες να με απολαύσεις, όσα και νά θελα να σου δώσω εξαυλώνονταν πριν σε αγγίξουν, τα άφησες να πέφτουν κάτω στα γκρεμά που μας χωρίζουν.
Δεν θα αρνηθώ ποτέ ότι σε αγάπησα. Χωρίς φόβο θα σταθώ κι άλλα χρόνια μακριά σου. Χρόνια, όχι μέρες, ούτε μήνες. Θα αγκαλιάσω άλλα σώματα αφού η μορφή σου είναι δεμένη σε τόσο άσχημα και ανασφαλή λόγια όσο αυτά που μου λες, αφού βρίσκεις όμορφη την δυστυχία σου και θες να μου τη χαρίσεις. Θα φιλήσω απαλά το δέρμα των αγαπημένων σωμάτων, θα γεμίσω τα χάδια με όσον έρωτα μου αρνήθηκες. Τυχεροί όσοι θα με γνωρίσουν από δω και πέρα. Γιατί θα γευτούν όσα δεν αξιώθηκες. Στην ουσία ούτε μια φορά, εκτός ίσως από την πρώτη αλλά κι εκεί έχω ενδοιασμούς..... ούτε μια δεν στάθηκες γερά στα πόδια σου, δεν κράτησες την στάμνα σου σταθερή να ξεδιψάσεις από τις πηγές μου. Κι ας ήσουν η μόνη που έφτασες ως εκεί. Από τύχη ίσως. Οι άνεμοι που σε στέλνουν όπου εκείνοι αποφασίσουν χωρίς να βρίσκουν την παραμικρή αντίσταση και σε κάνουν να τους πιστεύεις για επιθυμίες σου.
Δεν θέλω να σε ξεχάσω και δεν θα το κάνω. "Αυτό (όπως λέει και μια φίλη σου πανέμορφη που έκανε να σου μιλήσει δύο χρόνια) μόνο εγώ μπορώ να το κάνω. Εσύ δεν μπορείς".Και έχω την δύναμη να σταθώ χρόνια μακριά σου γιατί είσαι μικρό παιδί. Παίζεις με το ζωάκι σου και κατά λάθος το πνίγεις. Δεν θα το επιτρέψω αυτό. Θα μείνω ζωντανή να αγαπώ την μορφή σου. Και αν εσύ θέλεις να ακολουθείς την ελικοειδή έλξη της πτώσης σου, μην αποταθείς σε μένα να σε σώσω γιατί σε θέλω δίπλα μου ελεύθερη να ξεχάσεις πια τις ελεημοσύνες. Το ξέρω δεν αποτείνεσαι. Σωστά.
Μόνο εσύ δεν με χάρηκες. Μόνο σε σένα οι τρυφερότητες πήγαν στράφι, ξεσκίστηκαν σαν μεταξωτό μαντήλι σε συρματόπλεγμα. Καλό δρόμο αγαπημένη μου.
3 σχόλια:
Δεν απαντώ βέβαια εκ μέρους της μπλογκόσφαιρας, αλλά γράφεις απλά και τρυφερά, με άγγιξε το κείμενό σου.
Σε βρήκα από την Κλέλια, μου κάνει εντύπωση ότι διάλεξε όνομα γραμματοσειράς για νινέημ σου. Καταλαβαίνω κάτι λάθος;
Καλή αρχή, καλή συνέχεια!
Γεια σου άμμε.
Οχι πράγματι διάλεξα όνομα γραμματοσειράς, δεν ξέρω γιατί.
Είσαι ο πρώτος χαιρετισμός από την μπλογκόσφαιρα.
Να είσαι καλά!
Έχει γούστο ότι διάλεξες την αγαπημένη μου γραμματοσειρά. Όσον αφορα το επόμενο κείμενο: ένας έρωτας δεν μπορεί να είναι γελοίος κατόπιν συγκρίσεων (χωρίς να μειώνω σε τίποτα την ιστορία της φίλης σου, τα έχω περάσει κι εγώ στον κοντινό μου κύκλο, ευτυχώς όχι ο ίδιος). Κσλή βδομάδα!
Δημοσίευση σχολίου