Tα πράγματα θά 'πρεπε να είναι πολύ απλά.

όπως μαχαίρι σε λαιμό.

"Κραταιά ως θάνατος αγάπη."

μέσα σε ένα καλοκαίρι, το αγαπημένο δέρμα έγινε η οθόνη που βλέπω τον κόσμο κι αν θελήσω να δω πέρα από αυτό, πονάει γιατί της σκίζω την σάρκα.

είμαι γεμάτη αίμα, το βράδυ, η έλλειψη χαδιών είναι ένα σύννεφο από εφιάλτες που έχει καθίσει πάνω στο κρεβάτι και με σκεπάζει μόλις πλαγιάσω.

Το ίδιο όνειρο, πίσω στην μέση μου εμφανίζονται τερατώδη εξανθήματα, το δέρμα μου παραμορφωμένο, άσχημο, κι εγώ το κοιτάω με φρίκη.

ερωτικές στιγμές με σκληρά λόγια παίζουν σε μια παράταιρη ταινία.

πως να ξεφύγω από δω. Πως γυρνάνε εκεί που ανάσαινα την μυρωδιά του αλμυρού νερού.

Θα κρατήσω την αναπνοή μέχρι να βγω στο φως.

θα 'σαι εκεί;