Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

Tο ονομα της παραλιας.

Στην κόψη αυτού του βράχουν ήμουν πάλι μεσάνυχτα.
Περιμένοντας πότε θα μείνω μόνη να σε ξανασκεφτώ.

Να 'μαι λοιπόν να σκαλίζω σελίδες:



"Δεν ελεώ τα μεθυσμένα φιλιά.
το επόμενο θέλω να με κόψει όλοισια.

κραταιοί μοιρολάτρες του τέλους τους
ερωτευμένοι με τις υπόλοιπες συνήθειες

Εμμονές στα μουδιάσματα και στο τρέκλισμα.
Με σιγουρο βήμα μπορείς να με αρπάξεις;

καφές το βράδυ, αλκοολ μηδεν
εγρηγορση του νεφεληγερετη

ποιος χεστηκε στην κατω γειτονιά

από τις απαλές πολυθρόνες ξεβολεύουν το κωλομέρι τους
κάθε που ένα νικνέιμ τους τσιγκλάει.

Οι κύκλοι του σώματός της
6 βραχεις και ενα μακρυς συριγμός

με ριχνουν μέσα.


Μια κάμερα, μια οθόνη. Το βλέμμα, που παρηγοριέται με το είδωλο.

Και δεν αντιστεκεται στις σειρηνες.

Στριψε μου ενα τσιγαρο αν αποψε δεν με παρεις τηλεφωνο...
βαλτο σε ενα φακελο και ταχυδρομησε το."

Ετσι έγειρα κι αποψε, ευγνωμονώντας  για το οτι εχεις προσφερει μια φωνη και μιαν εικονα.
Εκτυφλωτικά παρούσες επειδή το 'χω αποφασίσει εγώ. 
Μην σε νοιαζει αυτες τις εκτυφλωτικά παρούσες δεν θα τις αφήσω να σε πειράξουν.



7 σχόλια:

spitha είπε...

καλή αρχη! οχι δεν το ειπα σωστα, τονιζω στη ληγουσα δινοντας εμφαση στο "καλη". τελος παντων, αφιονισμενες σκεψεις και ιδεες, αντε να μπουν σε μια σειρα (;)

sylfaen είπε...

:)

η σειρά του Σείριου η μακριά ουρά

Νά σαι καλά!

Πόσες φορές έχω θυμηθεί αυτό το
τί έχεις; τίποτα! (με το χέρι του τρελλού στον κρόταφο)

spitha είπε...

α ναι! ηταν χορταστικο! το ξανακανα αποψε καταλαθος, τοσο που προβληματιστηκα επειτα, τι να σημαινει; χμ... τελος παντων, αιντε να ριξει καμια μπορα!

Citizen Insane είπε...

O ταχυδρόμος σας ξέρει με τ'όνομα σας;

sylfaen είπε...

citizen insane? τι εννοεις; ειμαι μια φτωχη ξανθια...

sylfaen είπε...

α...ναι.
εγινα καπως καστανη και καταλαβα..
οχι δεν με ξερει κανεις εδω.

Citizen Insane είπε...

Τότε χρειάζομαι μια διεύθυνση...