ΙΝΔΙΚΤΟΣ ΑΡΧΗ.

Hoy vuelvo a la frontera.

Σήμερα είμαι στα όρια.

Επιστρέφω στα σύνορα.

Σήμερα έρχομαι ως την άκρη.

Με σκουριασμένα δάχτυλα, σε κάθε πλήκτρο κόμπος.

Σαν εικόνα φιλώ με τα ακροδάχτυλα μια οθόνη.

Σκοτείνιασε νωρίς.

Δεν έχω δύναμη να πω πολλά. Έχω χάσει αίμα.

Κι έχω βρει την υγειά μου.

Είδα τόσο τυρκουάζ που καθάρισαν τα μάτια μου.

Γίναν γαλάζια από μέσα.

Βούτηξα σε μωβ βυθούς και μαύρισε την στιγμή μου το κρύο.

Κι όμως η ομορφιά ήταν εκεί. Και στην βρώμα και στα αίματα, στο χώμα, στα απόνερα

Και στα απόμερα βράχια που περιμέναν τον ιδρώτα μου.

Βούτηξα στην κόλαση. Είναι ο άλλος. Έζησα τον φόβο και την ξενιτειά.

Τόσο σύντομα, απότομα.

Η υπόσχεση να γυρίσω. Είμαι πίσω, είμαι ευτυχισμένη που γύρισα ζωντανή, που πατώ τα πλακάκια του σπιτιού. Η υπόσχεση να γράψω ξανά.

Συγχωράτε μου τα άναρθρα. Θα κυλίσει κι η λέξη κάποτε.

----- . -----

Καλή χρονιά.

Η πρώτη που δεν ήρθε λευκό περιστέρι για να πω και το παράπονό μου....