Στα πιο απόκρημνα κορμιά, έχω ασκητέψει. Σε στέρφες παραλίες που δεν πατάει άνθρωπος.
Κι αν ζήλεψα να μείνω λίγο παραπάνω σε αυτό το περιβόλι που με λιγώνει με καλοκαιρινούς καρπούς ενώ γύρω πέφτει χιόνι, αν ζηλεψα ας μου καταλογιστεί.
Αν έζησα την βιαιότητα της επιθυμίας που δεν εκπληρώνεται, να θέλω να την φιλήσω και να την χαιδέψω ΠΑΝΤΟΥ και να μην μου επιτρέπεται. Και να μην το δείχνω. Ας μου καταλογιστεί επίσης.
Κι αν παραδόθηκα στα χέρια του που με κράτησαν με απρόσμενη ετοιμότητα, ενω σκεφτομουν εκείνη, κι αν τέλος προδίδω την μια σκέψη και αγαπώ την επόμενη. Ας μου καταλογιστεί.
Κι αν δειλιάζω να διεκδικήσω τα σώματα που κεντάνε την ψυχή μου, και παραδίνομαι ηδονικά (Αδη νικο) στον Ξένο, ας χρεωθεί στις ευτυχίες.
Η Ζοζεφιν σήμερα είπε απλά το τέλειο: Κάθε άνθρωπος είναι και ένα ξεχωριστό φύλο.
3 σχόλια:
ολοι μεσα στη μοναδικοτητα μας ειμαστε και "ανωμαλοι" και "φρικια" και "επαισχυντοι" για καποιους... ωσπου να παψει ο παραμικρος ρατσισμος... απο τον εξευτελισμο μεχρι την ανεπαισθητη-αποδοκιμασια-στο-ματι.... θα ειμαστε ενα ειδος προς εξελιξη. κι αυτο ισως θα πρεπει να μας ενθαρρυνει να παμε παρακατω... οπου παρακατω=παραπανω
κι είναι τόσο δύσκολο να δεις ποια είναι αυτή η λεπτή γραμμή που ξεχωρίζει την ανάγκη σου να μοιραστείς μια κοινή ταυτότητα με κάποιον άλλον άνθρωπο (όπου κοινή σημαίνει και αντιτιθέμενη σε κάποια άλλη ταυτότητα) από την έχθρα που μπορεί να φανεί πως τρέφεις προς το διαφορετικό (ρατσισμός)
Τόσο απλά και δύσκολα.
αλλά πιο πολύ μου άρεσε το "όπου παρακάτω = παραπανω" :)
Όσοι διαχωρίζουν/είναι ρατσιστές και ξινίζουν τα μούτρα τους για ανθρώπους που δεν ξέρουν τίποτα για αυτούς παρά μόνο*μια θρησκεία*ένα χρώμα*μια σεξουαλικότητα*μια εθνικότητα*μια ιδεολογία*,για αρχή θα βοηθούσε να συμπαθήσουν τα άντερά τους.
Δημοσίευση σχολίου