Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

... σήμερα μέσα από δύο απανωτούς πανικούς εξαγνίστηκε το συμπαν.
Μυρίζει καμμένο αλλά ευτυχώς δεν πρόκειται για την γούνα μου.


Ανυπομονώ για την μιζέρια αλλά της ξεφεύγω τελευταία στιγμή.

Αδρανούν οι αδαείς των εγκάτων οι φύλακες.

Ραδιουργούν οι αδρότητες της παλάμης μας.

Γεννεσιουργοί της αγωνίας μας άγγελοι.

Υδρίες οι κόρες φέρουσες

Ραστωνη της ακροτελευτιας διάταξης

Ωγυγια: η αθωότητα γυμνή και φεύγουσα.


____________________

Μονο για σενα γραφω έτσι. Είσαι από κείνες τις φαρμακευτικές ουσίες που δηλητηριάζουν σε μεγάλες δόσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια: