Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

Δεν είχες ενδοιασμούς.

Σπλαγχνικά έραβες το έρεβος εντός σου.

Μέχρι να σε πάρουνε χαμπάρι κι άντε πάλι.

Μένω παράλυτη σιγά σιγά. Απανωτά ηλεκτροσοκ.

Μία φορά καίς ό,τι αγάπησες και γυρνάς σελίδα, δύο φορές καις ό,τι αγάπησες και γυρνάς σελίδα.
Την τρίτη καις την σελίδα.

Η πολυτέλεια του πένθους γιορτάζεται κάθε άνοιξη.

Φεύγουσα κόρη και νυμφίος εκστατικός.

Δώστε μου την ευχη σας να ζήσω ακόμη λίγο.

Λες και μου τελειώνουν οι επιθυμίες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: