To ρεπερτόριο του πόθου
ιεροτελεστία του αδυσώπητου
ιεροσύνες αλλόκοτες
τελετές τελειωμένες.
Επινοούμε κάθε βράδυ κι άλλη μία.
Paulaner, κατουράει ο δυτικός πολιτισμός
τραβάει το καζανάκι.
Αλλαχ ακμπαρ, ζήτω η νέα άγνοια του κόσμου
Ας σκοτώσουμε ξανά την Υπατία.
Χαίρε η μελλοθάνατη η κεχαριτωμένη.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Μη βάζεις πρώτο πληθυντικό. Χάριν ευγένειας τους χαρίζεις απ' το ωραίο σου. Δεν το αξίζουν. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι.
προβατο
δεν συμβαινει αυτο που λες.
το ωραιο ειναι για να χαριζεται.
και το πρωτο πληθυντικο ειναι για να μην ειμαι μονη.
Δεν θα κατηγορησω κατι που δεν θα μαι εγω...
αυτοι οι τρεις λογοι.
κι οσο ως προς αν το αξιζουν η οχι... αν εχω κατι ωραιο αυτο συνισταται στην ισχυρη και υπεροχη ψευδαισθηση μου οτι ειμαστε ολοι ιδιοι...κατα βαθος..αρα ολοι ωραιοι ακομα κι οταν παιζουμε τον ρολο του Ιουδα γιατι καποιος πρεπει να τον παιξει κι αυτον.
Δημοσίευση σχολίου