Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009

Το τραγούδι που θα κλείσει την μέρα. Δανάη Παναγιωτοπούλου.

Το μπάλωμα για σήμερα. Τραγουδαω. Ακουγομαι; Ενα δυο.
Να το:

Ιλιγγος

Με πιάνει μαύρος ίλιγγος στα πόδια σου πριν πέσω
και λύνω τα κορδόνια μου να μοιάζουν με φτερά.
Του πανικού τεχνάσματα μα θέλω να σ' αρέσω
Έλα μια βόλτα στα χαλάσματα, έχω ζευγάρι δεκανίκια
εφεδρικά.

Βαρέθηκα να πολεμώ τους άσσους στα μανίκια
Τα νιάτα μου πεινάσανε και άστοχα χτυπάν
Μα απ' τις παγίδες τρέφομαι σαν όλα τα ποντίκια
Με κάτι αγρίμια ξενιτεύομαι
κι ας ξέρουν μόνο πίσω πως
να μην γυρνάν

Τώρα τα χάδια σου μου λεν "καθένας το σταυρό του"
Με στόμα επιδέξιο ρουφάς την μοναξιά
Αύριο θα παίξουμε ξανά το γυρισμό του ασώτου
Κάποια Αριάδνη σε κοιτά
με μια κλωστή σε δένει και
μας κυβερνά


Το δάχτυλό μου στην πληγή μα ακόμα δεν πιστεύω
Νηφάλια και παράλογη η γη που περπατώ
απ΄την πηγή που ξεδιψάς όλο σταγόνες κλέβω
Κάνε ξανά πως δεν κοιτάς
Μόνο για σένα είπες κάνω
το χαζό

http://www.youtube.com/watch?v=QhuTTKWDj_c

Υ. Γ. Μπουρδολογίας απάντηση που πήρα: "Μη μου τα λές αυτά γιατί τσατίζομαι"
Γιατί τσατίζεσαι; "Έτσι. Γιατί θεωρώ ότι σε αυτό μπορώ να είμαι χρήσιμη στον κόσμο. Μπορώ να συνεισφέρω την τσατίλα μου."

Κι είχε δίκιο.

Η μήπως το ΄χω χάσει τελείως; πείτε κάτι αυτή τη φορά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: