Τρίτη 17 Μαρτίου 2015

Λιώνοντας στις μνήμες. Ευλογημένη αρρώστια. Αδερφέ μου γύρισες και με βρήκες. Όσοι αγαπήσαμε καίνε σαν καντήλια μπρος στις άγιες λέξεις. Θυμάσαι πως είναι να σε ζεσταίνουν τα κλάματα;

Όλοι οι χωρισμοί που ποτέ δεν συντελέστηκαν, τα μάγια της πεταλούδας, η διπλή ζωή της Βερόνικας.

Σε μια χώρα ξέφτι, η επιτυχία βρωμάει. Ή είναι τα νιάτα που πέρασαν;
Ώστε λοιπόν δεν είχες αλλεργία, ούτε ίωση. Οργή είχες.

Κάπνισε ένα τσιγάρο και για μένα που δεν μπορώ. Σε ξαναδιάβασα. Σε ήξερα πριν σε πρωτοδώ και έτσι δεν χρειάστηκε να παιδευτούμε πολύ.

Λες και γύρισες να με βρεις μετά από χρόνια και πρέπει να σου συστήσω την νέα μου οικογένεια. Με κοιτάς κατευναστικά και έχεις ήδη διαγνώσει το ψαροκόκκαλο της αγάπης μου.



Δεν υπάρχουν σχόλια: