Στην μεγάλη σιωπή άρχισαν να πέφτουν τα βεγγαλικά
από παλαίμαχους πυροτεχνουργούς και βετεράνους σκουπιδιάρηδες.


Κι όσοι πεθάναν σε θαλάμους αερίων, βρυκολάκιασαν και τα πουλάνε μαζί με την τελευταία πνοή των πατεράδων τους.


Κύκλους γύρω από τα ίδια πρόσωπα ενω τρίζουν τα δόντια τους οι ακαμάτρες.
Ξέρεις δεν σε πίστεψα ποτέ.

Ουτε εσύ.


Δαγκώνω το φιλί κι εκείνο κρύβεται.

Λοιπόν κλείνω και πάλι τις πόρτες, αγνάντεψα μέχρι πέρα αλλά με έφαγαν οι άνεμοι.

Καινε ματια καληνυχτα...