Δεν το περίμενα πως ακόμα θα ήταν έτσι. Αλλά φαίνεται πως είναι. Ας το ρίξω κι αυτό στην πυρά μήπως και ζεσταθώ λιγάκι. Ταιριάζει με τις φώτο της piece de resistance.
***
Κι αν βρεις ορχιδέες να μου φέρεις, πες μου που να βρω εγώ ρόδια τέτοια εποχή να σου στύψω; Πες μου, ράγισμά μου.
Που ήρθε να με βρει, την πρώτη μέρα μετά το γκρέμισμα των τειχών και κρατούσε μια ανθοδέσμη που κανείς ποτέ δεν μου ‘χει φέρει. Και είχε μόλις βγει από το μπάνιο και είχε ετοιμαστεί για μένα και είχε βάψει τα μάτια της και το γαλάζιο με έπνιγε, όχι μόνο από την ίριδα μα κι από την σκιά των βλεφάρων. Με άφησε να περιπλανηθώ ντροπαλά και δεν ζήτησε τίποτα και δεν με άφησε να ζητήσω τίποτα. Μόνο ακίνητη περίμενε ποιο χάδι θα κληρωθεί από τον πόθο να γίνει πραγματικότητα. Και όταν αμήχανη την ρώτησα τι θέλει, δεν το είπε. Αλλά ήταν κι εκείνη αμήχανη κι ούτε ήθελε να ξέρει κάτι παραπάνω από μένα.
Κρατιόταν από τα κάγκελα του κρεβατιού και οι φωνές της όταν έχυνε με τύλιξαν, με έριξαν σε μια λίμνη με ιαματικά νερά που κοχλάζουν χαμόγελα και ανοίγουν οι καρδιές και γίνονται μπαξέδες και τα σώματα βρίσκονται αιωνίως στην γαλήνη μετά τον οργασμό. Τρεις μέρες έμεινε εδώ και το πρωί της έστυβα χυμό από ρόδια από την ροδιά του κήπου μου. Κομμένα από το χέρι της μάνας μου.
Θα ξαναγυρίσεις κάποτε γιατί ήπιες ρόδι από μένα. Ακόμη κι αν η επιστροφή αυτή αφορά μόνο την ψυχή μου και την εικόνα σου, που έχει τυπωθεί και τώρα σβήνεται σαν αγιογραφία περασμένων γενεών. Αλλά θα σβηστεί κι αυτή η στρώση και θα γίνει ένας σεισμός να ραγίσουν τα πάντα και να φανεί πάλι η μορφή σου χαραγμένη στα θεμέλια και στις πέτρες, με την απαλή πορφύρα που έχει το ρόδι.
Που ήρθε να με βρει, την πρώτη μέρα μετά το γκρέμισμα των τειχών και κρατούσε μια ανθοδέσμη που κανείς ποτέ δεν μου ‘χει φέρει. Και είχε μόλις βγει από το μπάνιο και είχε ετοιμαστεί για μένα και είχε βάψει τα μάτια της και το γαλάζιο με έπνιγε, όχι μόνο από την ίριδα μα κι από την σκιά των βλεφάρων. Με άφησε να περιπλανηθώ ντροπαλά και δεν ζήτησε τίποτα και δεν με άφησε να ζητήσω τίποτα. Μόνο ακίνητη περίμενε ποιο χάδι θα κληρωθεί από τον πόθο να γίνει πραγματικότητα. Και όταν αμήχανη την ρώτησα τι θέλει, δεν το είπε. Αλλά ήταν κι εκείνη αμήχανη κι ούτε ήθελε να ξέρει κάτι παραπάνω από μένα.
Κρατιόταν από τα κάγκελα του κρεβατιού και οι φωνές της όταν έχυνε με τύλιξαν, με έριξαν σε μια λίμνη με ιαματικά νερά που κοχλάζουν χαμόγελα και ανοίγουν οι καρδιές και γίνονται μπαξέδες και τα σώματα βρίσκονται αιωνίως στην γαλήνη μετά τον οργασμό. Τρεις μέρες έμεινε εδώ και το πρωί της έστυβα χυμό από ρόδια από την ροδιά του κήπου μου. Κομμένα από το χέρι της μάνας μου.
Θα ξαναγυρίσεις κάποτε γιατί ήπιες ρόδι από μένα. Ακόμη κι αν η επιστροφή αυτή αφορά μόνο την ψυχή μου και την εικόνα σου, που έχει τυπωθεί και τώρα σβήνεται σαν αγιογραφία περασμένων γενεών. Αλλά θα σβηστεί κι αυτή η στρώση και θα γίνει ένας σεισμός να ραγίσουν τα πάντα και να φανεί πάλι η μορφή σου χαραγμένη στα θεμέλια και στις πέτρες, με την απαλή πορφύρα που έχει το ρόδι.
***
3 σχόλια:
θα ξαναζεσταθεις ειναι νομοτελεια..ζεσταινεις εμας με τη φλογα σου οποτε κι εσυ κατι απο τη ζεστασια μας θα..ριξτα στη φωτια λαμπουν τα κειμενα σου!! ΜΟυ αρεσει αυτο εχω χυμο απο ροδι εμφιαλωμενο φερμενο απο μακρυνη εξωτικη χωρα ετσι δεν νοιαζομαι για τις εποχες
Noμοτέλεια είπες.
Επέλεξες το επόμενο κομμάτι, δεν είχα σκοπό να το βάλω αλλά ήρθε μια λεξούλα σου σαν αγκίστρι με γλυκό δόλωμα και ουπς... τσίμπησα.
Ασχετο: τον αύγουστο έπινα στην κάρπαθο χυμο ροδι-λεμόνι απο αποθέματα που είχαν καταψύξει από την εποχή τους...Τέλειο.
Εσύ από ποια εξωτική χώρα έχεις το ροδοχυμό;
μα τι γινεται με εσενα? Καρπαθο ειπες που ειναι το αγαπημενο μου νησι,ειναι απο εκει ο αγαπημενος μου τι να λεμε Ο χυμος μου ειναι
απο την ιορδανια τον βαζουν στις σαλατες παντου
Ροδι λεμονι το ξαφνιασμα του ξυνου μεσα στο γλυκο...για να μην ξεχνιομαστε..κατι γερουν οι Καρπαθιοι...postarisa ki ego kati gia ti nomoteleia kapoion synantiseon
Δημοσίευση σχολίου