http://www.youtube.com/watch?v=tUz0kMJgg7E
πόσο έχεις θάψει, τι έχεις θάψει, πόσο θρήνησες για όσους δεν έχουν την πολυτέλεια να θρηνήσουν και πάλι πόσο δικός τους λογαριασμός, γύρνα στα δικά σου.
Ποια μάτια, ποιοι άνθρωποι στάθηκαν δίπλα σου, ξανά και ξανά, ποιοι σε διάλεξαν, ποιοι σε έσερναν, πόσο γαντζώθηκες, πόση πίκρα, πόσο ούτε να χαρώ το αυτονόητο, πόσα λόγια ας χαθούν, κάθε σου ανάσα είναι αναγκαστικά εγωιστική.
μην ζητάς να ήταν πλάι σου, πόσο δεν ξέρω πως να σε κρατήσω στα χέρια μου, με τι κουράγιο να σε κοιτάξω, πως να γδάρω τον κυνισμό, πως να θυμηθώ το μάτια μου, εφευρίσκοντας νέα αφή.
με ποια αφορμή να σου μιλήσω, κι αυτά που γράφω είναι αληθινά ή δήθεν. Κι αν σου φανούνε ψεύτικα εγώ εσένα θα πιστέψω.
πες μου ότι θα τα καταφέρω.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
tha ta katafereis!
Χμ! Μπήκα να γράψω "θα τα καταφέρεις" αλλά η Ηλέκτρα με πρόλαβε... Το παραλείπω λοιπόν.
να είστε καλά
ακόμα κι αυτή την δύσκολη μέρα. 5-5-2010, 3 νεκροί και μια δυσάρεστη αίσθηση ότι αυτό είναι μόνο η αρχή.
Δημοσίευση σχολίου