Γράφε!

Και συνέβη το αναμενόμενο. Δεν μπορώ να γράψω γιατί φοβάμαι. Οπότε καταλήγω σε υπαινιγμούς.
Οπότε θα πρεπε να αντιγράψω το αλάτι από κέρατο ελαφιού γιατί είναι το μόνο που ταιριάζει.
Αλλά έπρεπε να είναι γνωστό πως κάθε σώμα σε φέρνει στο επόμενο. Πως κάθε άγγιγμα σε φέρνει στην επόμενη επιθυμία κοντά. Πως το τιμόνι το στρίβεις δεξιά και πάει αριστερά η βάρκα. Πως δεν σε αγάπησα ποτέ λιγότερο επειδή έδωσα το σώμα μου σε άλλες αγκαλιές. Πως γνωρίζουμε τον κόσμο με το δέρμα μας. Και θέλω να γνωρίσω τον κόσμο. Να ταξιδέψω. Για να ξέρω τι είναι η πατρίδα.
Ξέρω είναι όλα αυτά απλοικά. Ας είναι.
Η επιθυμία τους κουρνιάζει στο σώμα μου
Και με το σώμα διερμηνέα ζεσταίνω τα παγωμένα κομμάτια μου
στην επιθυμία τους.

Γυρνάνε γύρω μου όσοι αγάπησα με ρυθμούς ιλιγγιώδεις.
Κι εγώ γέρνω τους κλώνους μου στα πιο μακρινά.
Μέχρι που σήμερα μου κλέψαν τα λεφτά.
Για να μου υπενθυμίσουν πως ο ίλιγγος φέρνει πτώση.

Είναι αργά.... Νάνι. Μόνη.